عاشقانه های گودزیلا

سر می رود

گل از سبد

عطر از گل

باد از عطر

چنان که تصویر از آیینه

و زیبایی تو

از چشم من.

دفتر عمر مرا?

با وجود تو شکوهی دیگر?

رونقی دیگر هست

می توانی تو به من?

زندگانی بخشی?

یا بگیری از من?

آنچه را می بخشی.

در عشق تو تنها بودم

چون جوانی که دیده به عشق می گشاید

و از جوانی خود سرمست بودم

و سراپای ترا غرق بوسه می ساختم

این داستان گذشته ایست

که هرگز فراموش نمی کنم.

آب ِ زلال و بـرگ ِ گـل بـر آب

مانــَد بـه مـه در بـرکـه مهـتاب

ویـن هـر دو چـون لبخـند او در خـواب.

دوست عزیزم م.آرمان راهنمایی مفیدی کردند بنده را ? در رابطه با این پست که نظرشون رو عینا مینویسم.

" خسروانی زیر از باربد جهرمی قرن چهارم است و متعلق به اخوان جان نیست همانطور که ایشان در کتاب - صدای حیرت بیدار ذکر کرده اند... "

خرمن زلف من کجا؟ شاخه یاسمن کجا؟

قهر ز من چه می کنی ? بهر تو همچو من کجا؟

صحبت باغ را مکن پیش بهشت روی من

سبزه ی عارضم کجا؟ خرّمی چمن کجا؟

لاله و من چه نسبتی؟ ساغر او ز می تهی

ساق فریب زن کجا؟ ساقی سیمتن کجا؟

غنچه دهان بسته یی ? پیش لب شکفته ام

گرمی بوسه ام کجا؟ سردی آن دهن کجا؟

نرگس و دیدگان من؟ وای از این ستمگری

در نگهم ترانه ها ? در نگهش سخن کجا؟

بر سر و سینه ام مکش دست که خسته می شود!

نرمی پیکرم کجا؟ خرمن نسترن کجا؟

این همه هیچ ? بهر تو ? یار ز خود گذشته یی

دوستی ِ تو خواسته ? دشمن خویشتن کجا؟

می روی و خطاست این ? شیوه ی نابجاست این

قهر ز من چه می کنی؟ بهر تو همچو من کجا؟

نام اثر : "ساق ِ فریبزن"

برگرفته از کتاب " نگاره گلگون " سیمین بهبهانی

این عشق ماندنی

این شعر بودنی

این لحظه های با تو نشستنی

سرودنی نیست

این لحظه های ناب

در لحظه های بی خودی و مستی

شعر بلند حافظ

از تو شنیدنی است.

×

این سر

- نه مست باده ?

این سر که مست

مست دو چشم سیاه توست

اینک به خاک پای تو می سایم

کاین سر به خاک پای تو با شوق ستودنی ست ...

در عکس ِ چشمان ِ تو

خواب های من پیداست

در شبیه پوست من

شب ها

چیزی شبیه ِ خواب های تو می چرخد

هر شب به خواب هایم بیا

تا عکس مان هی به هم شبیه تر شود.

به جـان ? جـوشم که جـویای ِ تـو بـاشم

خـَسی بـر مـوج ِ دریای ِ تـو بـاشم

تـمـام آرزوهـای منـی ? کـاش ?

یـکی از آرزوهـای ِ تـو بـاشم