آخه می دونی
آدما گاهی اوقات خیلی زود حرفاشونو از یاد می برن ولی یه نوشته , به این سادگیا پاک شدنی نیست گرچه پاره کردن یک کاغذ از شکستن یک قلب هم ساده تره ولی تو بنویس ..تو ...بنویس
یه کبوتر همیشه باید عشق پرواز داشته باشه ، وگرنه اسیر میشه
یه قناری باید به خوش آوازیش ایمان داشته باشه وگرنه ساکت میشه
یه لب همیشه باید توش خنده باشه وگرنه زود پیر میشه
یه صورت همیشه باید شاد باشه وگرنه به دل هیچ کس نمی چسبه
دفتر نقاشی باید خط خطی باشه وگرنه با کاغذ سفید فرقی نداره
یه جاده باید انتها داشته باشه وگرنه مثل یه کلاف سردرگمه
یه قلب پاک همیشه باید به یه نفر ایمان داشته باشه وگرنه فاسد میشه
یه دیوار باید به یه تیر تکیه کنه وگرنه میریزه
یه چشم اشک آلود ، یه دل غم آلود ، یه کبوتر عاشق ، یه قناری خوش آواز ، یه لب خندون
یه صورت شاد ، یه جاده با انتها ، یه دفتر نقاشی ، یه قلب پاک،
یه دیوار استوارفقط یه جا معنی داره ،جائی که چشمای اشک آلودت رو من پاک کنم ،
دل غم آلودت رو من شاد کنم ،جفت کبوتر عاشقی مثل من باشی ، شنونده آواز قشنگت من باشم ، لبای کوچیکت رو من خندون کنم
نقاش دفتر خاطراتت من باشم ، پاکی قلبت رو با سلامت عشقم معنی کنم ،
و فقط از اینکه به من تکیه می کنی احساس مسئولیتم بیشتر میشه
